Het decreet van 19 december 2014 tot wijziging van de Vlaamse Codex Fiscaliteit van 13 december 2014 (BS 29 januari 2015) voorziet, op een paar artikels na, in de opheffing van het Vlaams Wetboek der Successierechten en het Vlaams wetboek der registratie-, hypotheek - en griffierechten. Deze wetboeken werden door dit decreet opgenomen in de Vlaamse Codex Fiscaliteit. De materieelrechtelijke bepalingen werden hierbij in beginsel niet gewijzigd.

De wijzigingen liggen vooral op het procedurele vlak. De successierechten en (de meeste) registratierechten waren al volledig geregionaliseerde belastingen, maar de inning en invordering van deze belastingen bleef federaal georganiseerd. Met ingang van 1 januari 2015 nam het Vlaams Gewest de dienst registratie - en successierechten over van de Federale Overheidsdienst Financiën, zodat voortaan de Vlaamse Belastingdienst zal instaan voor de inning. Concreet zal de Vlaamse Belastingdienst voortaan ook voor deze belastingen aanslagbiljetten versturen, met mogelijkheid om een bezwaar in te dienen.

De overheveling heeft eveneens tot gevolg dat het niet meer mogelijk zal zijn om een rulingaanvraag in te dienen m.b.t. de registratie - en successierechten, aangezien de Dienst Voorafgaande Beslissingen enkel bevoegd is voor federale aangelegenheden.

In het verlengde van deze overheveling ligt de nieuwe omzendbrief over de toepassing van de algemene antimisbruikbepaling uit de Vlaamse Codex Fiscaliteit. Deze omzendbrief nr. 2014/2 van 23 december 2014 werd gepubliceerd in het Belgisch Staatsblad van 23 januari 2015 en vervangt de circulaire nr. 5/2013 van 10 april 2013 van de FOD Financiën. Voor een uitgebreide bespreking van deze circulaire verwijzen wij naar onze nieuwsbrief van 12 juli 2013.

In de nieuwe omzendbrief is de zogenaamde "witte lijst", de niet-exhaustieve lijst van rechtshandelingen die zeker niet als fiscaal misbruik kunnen worden beschouwd, verdwenen. Als gevolg daarvan kan niet meer de garantie worden gegeven dat o.m. handgiften, bankgiften, tontine - en aanwasclausules, toch voor zover ze geen deel uitmaken van een gecombineerde constructie, zeker geen fiscaal misbruik uitmaken.

Daarnaast is ook de erkenning weggevallen dat testamentaire bepalingen niet worden beschouwd als fiscaal misbruik. Als gevolg hiervan kan niet langer de garantie worden gegeven dat een testamentaire clausule nooit een fiscaal misbruik kan zijn.