Het is algemeen geweten dat vandaag de dag er zo iets bestaat als het Depositogarantiefonds. In Europa is ons spaargeld beschermd tot 100.000 euro per persoon en per bank. Indien een bank in faling gaat, treedt het Depositogarantiefonds in werking om de getroffen spaarders te gaan vergoeden. Het Fonds haalt zijn geldt uit jaarlijkse bijdragen van de banken.

De regeling in België hierrond is, wegens de vele wijzigingen in de afgelopen jaren, aan herziening toe.
Huidig Minister van Financiën Vincent Van Peteghem kwam dan ook op de proppen met een nieuw wetsontwerp.

1.     Belangrijkste wijzigingen 

Een belangrijke vernieuwing is het feit dat de geïnde bedragen zullen worden losgekoppeld van het vermogen van de Schatkist. In het huidige regime komen de bedragen grotendeels in de Staatskas terecht en worden zij ook uitgegeven.
De Belgische Staat komt momenteel enkel tussen als het echt nodig is. Het systeem veranderen kan dus zorgen voor een nog grotere belasting van onze begroting.

De opvallendste wijziging is echter het door de Minister opgelegde streefbedrag voor de depositobescherming.
Hij bepaalt dat bedrag op 1,8% van de gedekte deposito’s. In België was, volgens de Europese bankenautoriteit, eind vorig jaar 334,7 miljard euro gedekt. Dit zou betekenen dat de omvang van het Belgische Garantiefonds 6,025 miljard euro  moet bedragen.

Eind 2021 hadden de Belgische banken reeds 4,646 miljard euro gestort om de spaartegoeden te garanderen wat neerkomt op een kleine 1,4% van de gedekte deposito’s. Als het wetsontwerp het haalt, zal er dus van de banken nog een extra inspanning worden verwacht.

2.     Europese context

Krachtens artikel 10, lid 2, van de richtlijn 2014/49/EU, moeten de Europese lidstaten uiterlijk op 3 juli 2024 over een streefbedrag beschikken dat ten minste 0,8% bedraagt van de door hen gedekte deposito’s. Het Grondwettelijk Hof bepaalde reeds in het verleden dat de Belgische wetgever een hogere financieringsgraad mag nastreven of bijdragen mag innen die ertoe leiden dat de 0,8% wordt overschreden.

België zit momenteel dus zeker al goed (1,4%), al wil de Minister van Financiën het nog wat hoger zien.
Ter verantwoording verwijst hij naar een studie van het Internationaal Monetair Fonds (IMF) waarin werd besloten dat 1,8% van de gedekte deposito’s proportioneel is aan de verplichtingen van het Fonds en het natuurlijk ook mogelijk maakt om een nog groter aantal banken te dekken.

3.     Reactie vanuit bankensector

De sectorfederatie Febelfin heeft vooral problemen met de 1,8% die in het wetsvoorstel wordt opgelegd. Het is namelijk meer dan het dubbele dat Europa vooropstelt en volgens hen ook meer dan in onze buurlanden. (Frankrijk 0,5% en Luxemburg 1,6%).

Ook de banken maken zich grote zorgen over het ontwerp. Ten eerste zullen zij bijkomende uitgaven hebben om die extra 1,4 miljard te kunnen toerijden. Voorts moeten de banken voldoende rendabiliteit hebben om alles aan te kunnen wat op de samenleving afkomt. Denk maar aan de oorlog in Oekraïne, de stijgende energieprijzen en zeker niet te vergeten de klimaatverandering. 

Bovendien kan het wetsontwerp volgens de banken onze economie verzwakken. Door de bijkomende lasten gaan zij naar alle waarschijnlijkheid kritischer worden bij het verlenen van kredieten, wat natuurlijk nefast is voor de verdere groei van de Belgische economie.

(Bron cijfermateriaal: krant De Tijd)